AZMA = torba inspirowana japońską kulturą ”zawijania”
Kiedyś Japończycy w ogóle nie mieli takich toreb jak w Europie. Używali kwadratowego kawałka tkaniny zwanej furoshiki, w którą zawijali noszone rzeczy.
W erze Edo (1603-1868), po spotkaniu z kulturą europejską, nastąpił proces jej adaptacji na gruncie japońskim.
Zainspirowani europejskimi torbami, Japończycy stworzyli własną torbę, zszywając chustę furoshiki albo tenugui (tradycyjny ręcznik bawełniany), i nazwali ją trójkątnym workiem lub workiem Azuma.
Azuma 東 oznacza ”wschód” i dalej ”wschodnią stolicę”, czyli Edo – dzisiejsze Tokio 東京, które położone jest na wschód od dotychczasowej stolicy, Kyoto.
Zatem worek Azuma dla Japończyków tamtego okresu kojarzył się ze stylem miejskim, czymś nowym i modnym.
Worek Azuma był torbą, która ma w sobie cechy chusty furoshiki.
Do niedawna Japończycy myśleli, że furoshiki to staroświecka i niepraktyczna rzecz.
Rzeczywiście ”zawijanie” rzeczy zajmuje czas i miejsce w porównaniu do ”wkładania” rzeczy do torby.
Ale prosta, niedokończona forma i elastyczność tej chusty dają wiele możliwości użytkowania: furoshiki zmienia formę w zależności od przedmiotu w środku oraz znika, czyli składa się do małej formy, kiedy się jej nie używa.
Furoshiki przedstawia japońską kulturę ”zawijania”, miękkie i elastyczne podejście do przedmiotu i świata oraz minimalizm, który prowadzi nas do ekologicznego sposobu życia i prawdziwego bogactwa, apelując ”mniej znaczy więcej”.