Kasane-irome YOZAKURA 夜桜 = fuksja / 赤紫 akamurasaki / fuchsia + czarny / 漆黒 shikkoku / black
Sakura, yozakura, nocna sakura . . .
To nic dziwnego w Japonii, że na przełomie marca i kwietnia w codziennej prognozie pokazują tak zwaną linię frontu kwitnięcia wiśni.
Jak ktoś ma wolny dzień, to zaraz szuka informacji, gdzie kwitną wiśnie i jedzie tam, aby skorzystać z okazji, która się pojawia raz do roku.
Bierze ze sobą lunch-box i koc, czasami idąc nawet dużo wcześniej, aby zająć dogodne miejsce, i świętuje nadejście wiosny pijąc, jedząc, śpiewając z rodziną, kumplami, albo kolegami z pracy . . . Hanami, piknik pod kwitnącymi wiśniami, jest tradycyjnym obyczajem w Japonii.
Źródeł tej tradycji można szukać już w okresie Heian (794-1192r.). Arystokraci mieli na wiosnę elegancką zabawę hana-no-en, w której wyrażali umiłowanie dla jednego z drzew śliwy, tworząc o nim wiersze. Później wiśnia zajęła miejsce śliwy i hanami zaczęło oznaczać bankiet pod kwitnącymi wiśniami.
Jednak już dużo wcześniej na wsi panowało takie wierzenie pomiędzy ludźmi, że kwitnięcie wiśni jest dowodem odwiedzin górskiego bóstwa, które potem z drzew przechodzi do pól ryżowych i zajmuje się dojrzewaniem zboża, już jako bóstwo ryżu.
Ludzie składali więc ofiary pod kwitnącym drzewem wiśni, modląc o dobre żniwa, a potem razem jedli te ofiary, ciesząc się wspólnie spędzonym czasem . . .
Takie hanami wiejskie i dworskie połączyły się później i zostały przejęte przez kulturę samurajów.
Kwiaty sakura kwitną przepięknie, a kiedy przekwitają, rozsypują się, nie żałując swojego życia . . . efemerycznie, dlatego pięknie, tak jak życie samurajów . . .
A w erze Edo (1603-1868) obyczaj ten przeniknął do warstw zwykłych ludzi.
W Tokio można oglądać teraz dużo wiśni właśnie dzięki temu, że tak dużo ich wtedy posadzono.
www.ndl.go.jp
Ukiyo-e ”Obraz hanami w Gotenyama” 1847-1848 Utagawa Hiroshige 御殿山花見の図 歌川広重
Japończycy, jako koneserzy, na pewno miłowali wiśnie nie tylko za dnia — za pomocą lampionów czy wykorzystując światło księżyca cieszyli się też pięknem nocnej sakura . . .
A dziś prawie wszędzie możemy oglądać pięknie podświetlone wiśnie.
Nocna wiśnia roztacza inny rodzaj piękna, jest bardziej mistyczna, wyciszona, pachnie inaczej w chłodnym, nocnym powietrze . . .
Jej róż lśni w nocnej, głębokiej czerni, tak jak MakiMaki kasane-irome YOZAKURA . . .
http://aquablue.main.jp/hdwallpaper/63.htm
www. phototol.com
Rzeka Meguro w Tokio
桜が咲くころになると、日本人は妙にそわそわする。
3月中旬になれば毎日の天気予報に桜の開花予報が出るのは普通、休日にはどこで桜が満開だのと、機を逃すまいとばかり、そろって出かける。
お弁当もって、場所取りして、家族や友達や会社ぐるみで、お花見…春の一大イベント。
外国人の目には、かなり不思議な現象だけど、そんな習慣を取り入れようとする人たちもいて、hanamiは、sushiやgeishaのように、訳されずにそのまま使う国際的な言葉になりつつある。
花見の習慣は昔からあったらしい。平安時代、１本の梅の木を愛でながら歌を詠むという、みやびな貴族の遊び、花宴。
その後、桜のほうが人気を博し、花、といえば桜を意味するようになり、以降、花見とは桜を楽しむ宴の代名詞となった。
でもそれよりもずっと前から、農村では、桜が咲くのは、山の神様が里に下りて来て桜に宿った証拠で、そのあと田んぼに入って稲の神様となって稲の実りを護ると信じられていた。
それで、満開の桜の下にお供え物をして、秋の収穫を祈り、お供え物をみんなで分け合って神様と一緒に時を過ごす、そんな習慣があったそうだ。
そんな貴族風の花見と田舎風の花見が融合して、武士社会にも伝わった。ぱっと咲いては潔く散っていく、儚く美しい桜に、武士は自らの生き様をみて、心から愛しただろう。
江戸時代には庶民にも花見が浸透していく。現在東京に桜の名所が多いは、そのころ政策として各地に桜の木が大量に植樹されたからなのだ。
そんな桜好きな日本人、昔も松明や提灯、月明かりなどで、夜も桜を楽しんだことだろう。
今では工夫を凝らしたライトアップが施され、昼間の美しさとはまた違う、神秘的なあでやかさを際だたせてくれる。
夜桜…、夜の冷たい空気に漂う芳香、静謐にたたずむ花々。MAKIMAKI カサネ色目、YOZAKURA、そんな漆黒の闇に浮き上がる桜をイメージしてみた。
https://kumareon.wordpress.com
Ukiyo-e ”Yozakura bijin-zu” Katsushika Oi 夜桜美人図 葛飾応為 połowa XIX w.